12 Οκτ 2013

Όχι άλλα σκουπίδια στον Μαλιακό! Παράνομες χωματερές στη Ροδίτσα και το Λιανοκλάδι

Αν ρωτήσουμε οποιονδήποτε στη Λαμία σήμερα, τι θα κάνει τα μπάζα της οικοδομής ή τα μπάζα από μια αναπαλαίωση, μια ανακαίνιση, σίγουρα θα μας κοιτάξει με αμηχανία και θα σηκώσει τους ώμους του. Μια απάντηση είναι ότι ο Δήμος δεν έχει ορίσει τέτοιους χώρους και δεν έχει ενημερώσει αντίστοιχα τους δημότες για το τι και πώς.

Το σίγουρο όμως είναι ότι υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες και νομοθεσία για την ανακύκλωση αυτών των μπαζών και των προϊόντων εκσκαφών, που δεν εφαρμόζονται. Με βάση τη σχετική νομοθεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος η ανακύκλωση των οικοδομικών υλικών και των υλικών εκσκαφών είναι υποχρεωτική. Ο νόμος προέβλεπε, μέχρι τέλους του 2012 να ανακυκλώνεται το 30% αυτών των μπαζών, το 2015 να ανακυκλώνεται το 50% των υλικών, ενώ μέχρι το 2020 το 70%. Οι μακρόπνοες αυτές δεσμεύσεις περιλαμβάνονται σε Κοινή Υπουργική Απόφαση για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις. Δυστυχώς όμως η πολιτεία - τα αρμόδια υπουργεία και η αυτοδιοίκηση - έχουν καθυστερήσει απαράδεκτα και το αποτέλεσμα είναι αυτό, που όλοι παρατηρούμε καθημερινά: η συνέχιση της απόρριψης τέτοιων μπαζών ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον.

Θα αναφέρουμε ορισμένα παραδείγματα με φωτογραφίες, που αφορούν στο Δήμο της Λαμίας. Στο Σπερχειό και τους παραποτάμους του έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Τα σκουπίδια στις όχθες του ποταμού είναι κυρίως μπάζα από κατασκευές και κατεδαφίσεις ή μεγάλες οικιακές συσκευές και έπιπλα. Πολλά τέτοια μπάζα συναντάμε στους παράδρομους της εθνικής οδού, όπως πχ στον παράδρομο προς τη Στυλίδα. Μια καινούργια θέση, που μας εξέπληξε, είναι αυτή στον εγκαταλελειμμένο Ε65, στο τμήμα ανάμεσα στην προέκταση της οδού Φραντζή και στην παλιά Εθνική, ενώ στη συνέχεια του Ε65 προς την Ανθήλη είναι η μεγάλη χωματερή, που προέκυψε με την αποχώρηση των τσιγγάνων. Βρεθήκαμε πρόσφατα μετά από καταγγελίες σε δύο άλλα σημεία: Στο Λιανοκλάδι και στη Ροδίτσα.

Στο Λιανοκλάδι, δύο περίπου χιλιόμετρα πάνω από το γήπεδο, δίπλα στο ρέμα του αντιπλημμυρικού της Λυγαριάς, είναι μια τέτοια χωματερή. Τα περισσότερα από τα σκουπίδια, με την πρώτη πλημμύρα θα οδηγηθούν μέσω του Σπερχειού στον Μαλιακό. Κατά τα άλλα κλείσαμε τις χωματερές και τις αποκαταστήσαμε, λέει ο Δήμος. Όμως πού έχει ορίσει ως χώρο εναπόθεσης υλικών εκσκαφής και μπαζών οικοδομής στην Τοπική Κοινότητα Λιανοκλαδίου; Δείτε τις φωτογραφίες.

Στη Ροδίτσα, στα όρια του σχεδίου πόλης, δίπλα στο Δημ Σχολείο, δίπλα σε παιδικό σταθμό και στο ναό του Αγίου Αθανασίου επίσης. Εδώ δημιουργήθηκε ένας δανειοθάλαμος αδρανών υλικών για τα έργα του ΠΑΘΕ και σε αρκετό βάθος. Υποτίθεται ότι η άδειά του προβλέπει τον τρόπο και τον χρόνο αποκατάστασης. Πιστεύουμε ότι η μελέτη αποκατάστασης δεν προέβλεπε το γέμισμα του δανειοθαλάμου με μπάζα και σκουπίδια. Βρήκαμε φορτηγά του Δήμου που μετέφεραν τα σκουπίδια του πρώην σκουπιδότοπου της Ροδίτσας, καθώς και τσιγγάνους να ψάχνουν για χρήσιμα υλικά, όπως συμβαίνει σε όλες τις «οργανωμένες» χωματερές. Και πού είναι το κακό θα πείτε, αν συμφωνεί ο ιδιοκτήτης του δανειοθαλάμου; Μα στο ότι είναι παράνομο φυσικά, αφού για την εναπόθεση προϊόντων εκσκαφής σε ιδιωτικούς χώρους χρειάζεται άδεια από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Περιφέρειας! Και δεν μπορεί να γεμίζεις το έδαφος σε γη υψηλής παραγωγικότητας με σκουπίδια, επικίνδυνα, ίσως, και για τα υπόγεια νερά…

Ας αναλάβει επιτέλους η Δημοτική Αρχή της Λαμίας τις ευθύνες της και ας εφαρμόσει ένα σχέδιο νομιμότητας και σωστής διαχείρισης των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις να τελειώνουμε. Όχι άλλα σκουπίδια στον Μαλιακό!

Λαμία, 11/10/2013

Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας
περισσότερα...

17 Ιουλ 2013

Απαγόρευση αλιείας-συγκομιδής–διάθεσης στην αγορά Δίθυρων Μαλακίων από το Β. & Ν. Ευβοϊκό

Σύμφωνα με απόφαση της
ΓΕΝΙΚΗΣ Δ/ΝΣΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ
ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ
Δ/ΝΣΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΚΥ
της ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

(Λαμία : 5-6-13,Αρ πρωτ : 760)

Απαγορεύεται η αλιεία -συγκομιδή –διάθεση στην αγορά Δίθυρων Μαλακίων από τις ζώνες παραγωγής του Βόρειου & Νότιου Ευβοϊκού όπως αυτές ορίζονται στην αριθμ 5958/29-12-10 απόφαση Νομάρχη Εύβοιας «Καθορισμός ζωνών παραγωγής και αλιείας δίθυρων μαλάκιων στο Βόρειο και στο Νότιο Ευβοϊκό κόλπο ,σύμφωνα με τις υγειονομικές προδιαγραφές των ΚΑΝ 853/2004,854/2004 και Π 79/07 » λόγω μη τήρησης του προγράμματος παρακολούθησης των Δυνητικώς Τοξικών Μικροφυκών στο θαλάσσιο νερό και τον έλεγχο Βιοτοξινών σε σάρκα οστράκων και των ανά δεκαπενθήμερο δειγματοληψιών για μικροβιολογικές αναλύσεις για την επαναξιολόγηση των Ζωνών Παραγωγής .

Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ
ΒΟΥΡΔΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ περισσότερα...

Νεκρή καρέτα καρέτα στην Κουβέλα

Ξεβράστηκε στην παραλία της Κουβέλας χελώνα καρέτα καρέτα ήδη πεθαμένη κατά πάσα πιθανότητα από πνιγμό που προήλθε είτε από εγκλωβισμό σε διχτυα αλιέων είτε από κατάποση κάποιου σκουπιδιού π.χ.σακούλας.

Στο σημείο έσπευσαν το Λιμεναρχείο Στυλίδας , ο τμηματάρχης του τμήματος αλιείας της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας Ευάγ.Τσάμης και ο Πρόεδρος την Τ.Κ.Ραχών Ν.Λαϊνας, οι οποίοι και κατέγραψαν το περιστατικό.Μετά την καταγραφή η χελώνα παρελήφθη από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Στυλίδας προς υγειονομική ταφή.

Όπως μας ανέφερε το αρμόδιο τμήμα αλιείας δεν είναι το μοναδικό περιστατικό καθώς παρόμοια συμβάντα έχουμε στην περιοχή μας περίπου δέκα ετησίως. πηγή: http://www.stilida.com περισσότερα...

22 Ιουν 2013

Παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωδικαστήριο για τη ρύπανση με λιπάσματα

Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=518708

Επειτα από επανειλημμένες προειδοποιήσεις, η Κομισιόν αποφάσισε την Πέμπτη να παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το θέμα της ρύπανσης με λιπάσματα και τον ευτροφισμό.

Η Ελλάδα κατηγορείται ότι δεν έλαβε τα μέτρα που απαιτεί η κοινοτική νομοθεσία για τη ρύπανση των υδάτων από νιτρικά άλατα, το κύριο συστατικό των περισσότερων λιπασμάτων. Η οδηγία για τη νιτρορύπανση ισχύει από το 1991, ωστόσο η Ελλάδα δεν έχει ακόμη καθορίσει τις ευπρόσβλητες περιοχές, όπως είναι υποχρεωμένη.

Ευτροφισμός

Το άζωτο που περιέχουν τα νιτρικά άλατα είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για την ανάπτυξη των φυτών, μαζί με τον φώσφορο και το κάλιο.

Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν τα νιτρικά άλατα από τα λιπάσματα και την κοπριά διαρρέουν από τις καλλιεργούμενες εκτάσεις και καταλήγουν σε λίμνες, ποτάμια και θάλασσες. Εκεί, το άζωτο λειτουργεί ως λίπασμα για τα φύκια, τα οποία πολλαπλασιάζονται υπέρμετρα. Όταν αργότερα πεθαίνουν, η αποσύνθεσή τους από τα μικρόβια καταναλώνει όλο το διαθέσιμο οξυγόνο, οπότε η υδρόβια ζωή πεθαίνει από ανοξία.

Με στόχο την προστασία από τη νιτρορύπανση, η οδηγία της ΕΕ προωθεί ορθές γεωργικές πρακτικές και μεταξύ άλλων απαιτεί από τις χώρες-μέλη να αναφέρουν τις ευπρόσβλητες περιοχές. Απαιτεί επίσης τη λήψη μέτρων στις ζώνες αυτές, όπως απαγόρευση της χρήσης χημικών λιπασμάτων και κοπριάς και η αποθήκευση της κοπριάς σε υδατοστεγείς χώρους.

Από τα στοιχεία για την ποιότητα των υδάτων προκύπτει ότι ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, οι οποίες δεν έχουν χαρακτηρισθεί ως ευπρόσβλητες, είναι στην πραγματικότητα είναι. Η Επιτροπή, ως εκ τούτου, καλεί επιτακτικά την Ελλάδα να αναλάβει δράση και να εκπονήσει τα ενδεδειγμένα σχέδια αντιμετώπισης του προβλήματος.

Την 1η Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή απηύθυνε αιτιολογημένη γνώμη στην Ελλάδα, ζητώντας ταχεία δράση για επανόρθωση της κατάστασης. Σε απάντηση στην εν λόγω αιτιολογημένη γνώμη, η Ελλάδα καθόρισε ορισμένες πρόσθετες ευπρόσβλητες στη νιτρορύπανση ζώνες.

Παρόλο που ο νέος αυτός χαρακτηρισμός επιπλέον ζωνών αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν καλύπτει όλες τις αιτιάσεις που έχει διατυπώσει η Επιτροπή, δεδομένου ότι υπάρχουν και άλλες τέτοιες περιοχές.
περισσότερα...

17 Ιουν 2013

Οι «ιδιωτικές παραλίες», το Σύνταγμα και τα παραθυράκια του νόμου

Δεν επιτρέπονται οι περιφράξεις μέχρι το κύμα, ο αιγιαλός αποτελεί κοινόχρηστο και κοινό αγαθό υποστηρίζουν οι νομικοί

Του Γιάννη Ελαφρού
http://www.kathimerini.gr

«Ιδιωτική παραλία, απαγορεύεται η πρόσβαση». «Ιδιωτική παραλία, είσοδος μόνο για πελάτες». Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί σε παραλίες, κατά κανόνα πολύ όμορφες, για να ανακαλύψουμε εμπρός μας παρόμοιες πινακίδες; Ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις, βίλες και επαύλεις συχνά «χαρακτηρίζουν» τις παραλίες που βρίσκονται μπροστά στους χώρους τους ως «ιδιωτικές». Αλλες φορές τοποθετούν... αποτρεπτικές πινακίδες και περιφράξεις, ενώ συχνά προχωρούν σε συγκεκριμένη διάταξη του χώρου και των εγκαταστάσεων, που στην ουσία αποτρέπει οποιονδήποτε ανεπιθύμητο να απλώσει την... πετσέτα του στην παραλία που εποφθαλμιούν. Οι μέθοδοι ιδιόχρησης και αποτροπής είναι πολλές. Ακόμα κι αν αποφεύγεται ο ξεκάθαρος χαρακτηρισμός μιας παραλίας ως ιδιωτικής, η παρουσία ιδιωτικών φυλάκων, περίφραξης μέχρι το κύμα, ακόμη και μιας εξαιρετικά πυκνής διάταξης με ξαπλώστρες οδηγεί σε παρόμοια αποτελέσματα. Εκεί όπου ευδοκιμούν οι ιδιωτικές παραλίες είναι ο χώρος του Διαδικτύου και ειδικά σε αγγελίες πώλησης ή ενοικίασης ακινήτων. Εκεί θα βρει κανείς αγγελίες για βίλες με «ιδιωτικές προστατευόμενες παραλίες» ή για ξενοδοχεία σε κοσμοπολίτικα νησιά, με «ειδυλλιακό τοπίο» και «ιδιωτική παραλία, πλήρως οργανωμένη με ομπρέλες και ξαπλώστρες». Οι αγγελίες που διαφημίζουν κτίρια ή εκτάσεις με ιδιωτικές παραλίες είναι τόσο πολλές, που εγείρουν ερωτήματα για το τι πραγματικά ισχύει στο ελληνικό δίκαιο.

«Η παραλία και ο αιγιαλός αποτελούν κατ’ απόλυτο τρόπο κοινόχρηστα, είναι κοινά αγαθά, που ανήκουν στους πάντες. Δεν μπορούν κατά καμία έννοια να είναι ιδιωτικά, ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο. Αρα δεν επιτρέπονται ούτε περιφράξεις μέχρι το κύμα ούτε και άλλες μέθοδοι παρεμπόδισης της εισόδου. Οι παραλίες δεν αποτελούν καν κρατική ιδιοκτησία. Το κράτος έχει ευθύνη να τις προστατεύει και να τις διαχειρίζεται, με κύριο αντικείμενο την ακώλυτη πρόσβαση και την κοινή χρήση τους», λέει στην «Κ» ο νομικός ειδικός σε θέματα περιβάλλοντος κ. Γιώργος Μπάλιας. «Δεν πρόκειται για πρόσφατη νομολογία, αλλά για νομικό πολιτισμό που έχει δημιουργηθεί στο πέρασμα των αιώνων. Ο Αστικός Κώδικας περιλαμβάνει με εξαιρετική σαφήνεια τα πράγματα κοινής χρήσεως», συμπληρώνει ο κ. Μπάλιας.

Πραγματικά ο Αστικός Κώδικας αναφέρει «ιδίως τα νερά με ελεύθερη και αέναη ροή, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι αιγιαλοί, τα λιμάνια και οι όρμοι, οι όχθες πλευσίμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους». Σε άλλο σημείο ξεκαθαρίζει ότι εκτός συναλλαγής τίθεται «και κάθε άλλο πράγμα, μη καταριθμούμενο μεν σε αυτό, υπηρετούν όμως την κοινή χρήση, οία είναι και η παραλία». Αρα, αιγιαλοί και παραλίες είναι απολύτως δεσμευμένες για κοινή δημόσια χρήση και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εμποδίζεται η ελεύθερη πρόσβαση του καθενός σε αυτές.

Αμβλυνση της διάκρισης
Βεβαίως, όπως σημειώνει στην «Κ» η δικηγόρος κ. Ιωάννα Χαντζοπούλου, συνεργάτις της ιστοσελίδας «Νόμος και Φύση», «στο δίκαιο παρατηρείται άμβλυνση της άλλοτε οξείας διάκρισης μεταξύ της ιδιωτικής περιουσίας του κράτους και της δημόσιας κτήσης, με την πρόβλεψη της δυνατότητας ιδιωτικής χρησιμοποιήσεως της δημόσιας κτήσης, πράγμα το οποίο μειώνει την έννοια του κοινοχρήστου». Αυτή η λογική ανοίγει διάφορα παράθυρα και... παραθυράκια, των οποίων όμως ελέγχεται η συμβατότητα με το Σύνταγμα και τις θεμελιώδεις νομικές αρχές.

Πάντως, η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι διαυγής στο συγκεκριμένο πεδίο. Οπως σημειώνει η κυρία Χαντζοπούλου, «η εκτέλεση τεχνικού έργου επί των παρακτίων οικοσυστημάτων επιτρέπεται μόνον εφόσον τούτο εμπίπτει στην έννοια της ήπιας διαχειρίσεως, εξυπηρετεί δημόσιο συμφέρον και είναι βιώσιμο. Επιπλέον, η συνταγματική προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων περιλαμβάνει την κατά τον φυσικό προορισμό χρήση τους και ιδίως τη διασφάλιση του δικαιώματος της ελεύθερης πρόσβασης. Κατά συνέπεια, αποκλείονται χρήσεις οι οποίες εμποδίζουν την κατά προορισμό χρήση των χώρων αυτών, δηλαδή της ελεύθερης και ανεμπόδιστης επίσκεψης, παραμονής, διέλευσης και κολύμβησης (ΣτΕ 3346/1999)».

Το σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί λογική ιδιωτικής παραλίας, αιγιαλού με λογική αποκλειστικής χρήσης από λίγους και εκλεκτούς, είτε πρόκειται για ιδιοκτήτες είτε για ενοικιαστές ή θαμώνες. Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να ξεπεράσει οποιοδήποτε παρόμοιο εμπόδιο και η πολιτεία έχει υποχρέωση να αποτρέπει με την ενεργή της παρέμβαση κάθε προσπάθεια ιδιόχρησης χώρων που σαφώς συγκαταλέγονται στα κοινά αγαθά
περισσότερα...

1 Μαΐ 2013

Μικρότερη ψαριά έως 80% στην Ελλάδα

πηγή: tvxs.gr

Την Μ. Πέμπτη θα συζητηθεί στο Συμβούλιο των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ζήτημα της αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Σύμφωνα με ειδικούς και αλιευτικά παρατηρητήρια η αναθεώρηση της ΚΑλΠ είναι αναγκαία τόσο για την διάσωση των οικοσυστημάτων, τα οποία έχουν πληγεί σημαντικά από την παράνομη αλιεία, όσο και για την διασφάλιση όλου του αλιευτικού τομέα, που στηρίζει παρέχοντας εργασία σε 40.000 οικογένειες της Ελλάδας. Του Νίκου Μίχου

Πρωταγωνιστής στην καταστροφή

Ο κλάδος της αλιείας επηρεάζει τα υδρόβια οικοσυστήματα με διάφορες εκφάνσεις ανάλογα με την χώρα. «Στην Ιταλία υπάρχει η αλιευτική μαφία, εδώ, στην Ελλάδα, η καταστροφική αλιεία στην οποία είμαστε πρωταγωνιστές πανευρωπαϊκά», σχολιάζει η υδροβιολόγος, Αναστασία Μήλιου, συντονίστρια του Δικτύου Ocean2012 για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Η καταστροφική αλιεία της Ελλάδας βρίσκει την αιτία της στο ότι το ψάρεμα δεν ελέγχεται από κάποιον αρμόδιο φορέα, ενώ χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως χημικά εργαλεία, δυναμίτης και μηχανότρατες που ψαρεύουν παράνομα προσπαθώντας να κρυφτούν από δορυφόρους. Στον κατάλογο αυτό συγκαταλέγεται και το ερασιτεχνικό ψάρεμα, σύμφωνα με τους ειδικούς, το οποίο έχει ανθίσει την τελευταία περίοδο.

Μαύρα νούμερα

Όπως δείχνουν οι μελέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 80% των ιχθυαποθεμάτων της Μεσογείου και το 47% των αποθεμάτων του Ατλαντικού καθώς 5 από τα 7 είδη της Βαλτικής έχουν υποστεί υπεραλίευση.

Στην Ελλάδα, όπως έχουν δείξει έρευνες του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας, «Αρχιπέλαγος», αλλά και τα πρακτικά δεδομένα των ψαράδων, η ψαριά έχει μειωθεί μέχρι και 80%. Το ποσοστό αυτό εμφανίζεται στα μικρά ψάρια, ενώ στα μεγαλύτερα η μείωση διαμορφώνεται στο 50%.

Ο Θοδωρής Τσιμπίδης, διευθυντής του Ινστιτούτου αναφέρει ότι στο νησί των Φούρνων η μέση ψαριά των ντόπιων είναι 30 με 40 κιλά. «Όμως, εμφανίζονται ανά διαστήματα δυο μεγάλες μηχανότρατες οι οποίες βγάζουν 600 κιλά η κάθε μία», λέει σχολιάζοντας πως με την τεχνολογική ανάπτυξη δίνεται πλέον η δυνατότητα σε κάποιους να εξαντλούν τα όρια της αλιείας.

Ανάκαμψη μέχρι το 2020

«Είμαστε τυχεροί γιατί από την έντονη δραστηριότητα δεν έχουν καταστραφεί ακόμη τα οικοσυστήματα. Αυτό σημαίνει ότι τα ψάρια ακόμη μπορούν να γεννήσουν τα χιλιάδες αυγά τους. Έτσι με μια απλή προσπάθεια ανάκαμψης θα δούμε σύντομα εξαιρετικά αποτελέσματα», εξηγεί η κ. Μήλιου.

Συνεπώς, τα αλιευτικά παρατηρητήρια προτείνουν την δημιουργία ζωνών αλιείας ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα θαλάσσια είδη να αναπαράγονται.

Όπου εφαρμόστηκαν ζώνες αλιείας και πολιτικές ανάκαμψης, όπως στην Κύπρο και στην Ιταλία, τα αποτελέσματα ήταν δραματικά. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, μέσα σε 4 χρόνια πολλαπλασιάστηκαν τα είδη από 10 έως 104 φορές.

Η άλλη εκδοχή που βλέπουν οι υδροβιολόγοι είναι η διαμόρφωση συνδιαχειριζόμενων ζωνών αλιείας, έτσι ώστε να γίνει πιο ενεργός ο ρόλος των ψαράδων στον έλεγχο και την διαφύλαξη των οικοσυστημάτων.

10.000 θέσεις εργασίας

Η Ελλάδα διαθέτει περίπου 16.000 αλιευτικά σκάφη τα οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στηρίζουν περίπου 40.000 οικογένειες. Οι ειδικοί κρούουν το καμπανάκι του κινδύνου γιατί εάν δεν αλλάξουν οι πολιτικές που θα συντηρήσουν τα οικοσυστήματα οι συνέπειες θα είναι καταστρεπτικές με απώλεια 10.000 θέσεων εργασίας στην Ελλάδα και τουλάχιστον 100.000 σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

«Μια ιστορική συγκυρία»

Για ιστορική συγκυρία κάνουν λόγο οι φορείς για την αλιεία αναφερόμενοι στην συζήτηση της Μ. Πέμπτης ανάμεσα στους υπουργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πιθανότητα αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Προ ημερών μάλιστα περισσότεροι από 200 φορείς και ΜΚΟ έστειλαν κοινή επιστολή προς τους αρμόδιους υπουργούς, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας υπουργός, Αθανάσιος Τσαυτάρης, ζητώντας να μην αδιαφορήσουν για το μέλλον του κλάδου.

Το Δίκτυο Ocean2012 και το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος», μάλιστα, καταγγέλλουν ότι ο Αθανάσιος Τσαυτάρης «όχι μόνο δεν στηρίζει τους στόχους μιας αειφόρου αναθεώρησης της ΚΑλΠ αλλά παράλληλα τα διάφορα αρμόδια για θέματα αλιείας υπουργεία κατά τις τελευταίες δεκαετίες στηρίζουν επανειλημμένα αποφάσεις και πολιτικές που αναπόφευκτα οδηγούν στην κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων και του αλιευτικού κλάδου. Με αυτή την στάση ο υπουργός εθελοτυφλεί απέναντι στον κίνδυνο που βρίσκεται προ των πυλών και απειλεί να γίνει η ταφόπλακα σε ένα δυνατό χαρτί της χώρας».

Η αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής με προτάσεις αειφόρου ανάκαμψης που έχουν γίνει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορέσουν σύμφωνα με τους ειδικούς να επαναφέρουν σε βιώσιμα επίπεδα τα ιχθυαποθέματα που θα εξασφαλίσουν μια ασφαλή πηγή τροφίμων για την Ε.Ε.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η αποκατάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον 3,53 εκατομμύρια τόνους ψαριάς, οι οποίοι θα είναι σε θέση να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες 155 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, ενώ θα αξίζουν 3,1 τρις ευρώ, ποσό πολλαπλάσιο από πολλές ετήσιες επιδοτήσεις της Ε.Ε. προς τα μέλη της.

«Κρίνουμε, λοιπόν, αναγκαίο να αποφασιστεί η αναθεώρηση ώστε να υπάρξει επένδυση σε μηχανισμούς ανάκαμψης της αλιείας με την ταυτόχρονη καταπολέμηση της παράνομης δραστηριότητας και να μειωθεί η αλιεία στην Ελλάδα με τον ορισμό αλιευτικών ζωνών», δηλώνει η Αναστασία Μήλιου.
περισσότερα...

4 Ιαν 2013

Πρόταση για τη διαχείριση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων στη Φθιώτιδα

Η πρόταση έχει ως σκοπό την αντιμετώπιση του χρόνιου προβλήματος της διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων. Ένα πρόβλημα που αποκτά επικίνδυνο χαρακτήρα, γιατί αφορά άμεσα την ποιότητα των νερών του Μαλιακού και του Σπερχειού, ενοχοποιεί τις επιχειρήσεις των ελαιοτριβείων και έχει δημιουργήσει ένα κλίμα ανασφάλειας σε ό,τι αφορά στο περιβάλλον. Συσχετίζεται επίσης άμεσα με την ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα και την ελιά, που μπορεί να αποτελέσει πόλο βιώσιμης ανάπτυξης για την περιοχή της Φθιώτιδας.

Είναι ένα φιλόδοξο εγχείρημα για την Περιφέρεια, εφόσον υιοθετηθεί, διότι θα κληθεί να διαχειριστεί ένα θέμα «ταμπού» για την ελαιοπαραγωγό Φθιώτιδα. Κινείται στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας και των εταιρειών «λαϊκής βάσης», δεν στοχεύει στη δημιουργία κερδών, αλλά μόνο στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος με όρους αυτοδιαχείρισης.

Αναλυτικότερα η πρόταση:

Στόχος : Σύσταση - υπό όρους και προϋποθέσεις - μιας Σύμπραξης φορέων της Περιφέρειας με τη συμμετοχή της ίδιας της Περιφέρειας, των ελαιοτριβέων και άλλων επιχειρηματιών και με δραστηριότητα την περιβαλλοντική διαχείριση και αξιοποίηση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων της ευρύτερης περιοχής της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.

Στην Αναπτυξιακή Σύμπραξη, με νομική μορφή Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, η ποσοστιαία συμμετοχή της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας δεν επιτρέπεται, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο, να υπερβαίνει το 49%. Το υπόλοιπο 51% θα καλύπτεται από τους ιδιώτες της περιοχής μετά από δημόσια διαβούλευση (ελαιοτριβείς, Συνεταιρισμούς, Συλλόγους και άλλους τοπικούς φορείς).

Η επωνυμία της εταιρείας μπορεί να είναι «Εταιρεία Διαχείρισης Αποβλήτων των Ελαιοτριβείων Φθιώτιδας».

Τα βήματα που προτείνουμε για τη διερεύνηση και την επίτευξη του ως άνω στόχου συγκρότησης της Αναπτυξιακής Σύμπραξης είναι τα εξής :

1. Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Το Περιφερειακό Συμβούλιο εκφράζει το κατ’ αρχήν ενδιαφέρον της Περιφέρειας για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου. Η Περιφέρεια δηλώνει ότι προτίθεται να καλύψει το 49% από το απαιτούμενο για τη σύσταση ΑΣ αρχικό μετοχικό κεφάλαιο των 100.000 €, ήτοι περίπου 50.000 €.

Στην αρχική απόφαση διατυπώνεται με σαφήνεια ότι το βασικό περιεχόμενο της δραστηριότητας αφορά στην συλλογή, επεξεργασία και αξιοποίηση/διάθεση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων. Αν από την τεχνικοοικονομική μελέτη προκύψει η δυνατότητα ή η ανάγκη και δευτερευόντων δραστηριοτήτων, θα αποφασιστεί ανάλογα

2. Η Περιφέρεια αναθέτει σε προσωρινή Επιτροπή την πρωτοβουλία για την συγκρότηση της Αναπτυξιακής Σύμπραξης. Η προσωρινή αυτή Επιτροπή θα αναζητήσει τους φορείς και θα συντάξει τις νόμιμες διαδικασίες σύστασης και συμβουλευτικής υποστήριξης και θα αναθέσει την εκπόνηση τεχνικοοικονομικής μελέτης βιωσιμότητας του εγχειρήματος με έξοδα της Περιφέρειας(*). Η μελέτη διερευνά και προσδιορίζει τα κατ’ αρχήν απαιτούμενα έργα, επομένως και το κόστος για την υλοποίησή τους. Εφόσον το αποτέλεσμα της μελέτης είναι θετικό, και μόνον τότε, η Περιφέρεια προχωρά στα επόμενα βήματα. Είναι απαραίτητο στο σημείο αυτό να αναφερθεί και να υπογραμμιστεί ότι, η εταιρεία θα πρέπει – από τις δραστηριότητες που θα αναπτύσσει – να έχει έσοδα και κέρδη, ώστε να μπορεί να σταθεί στα πόδια της χωρίς κρατικά ή οποιαδήποτε άλλα «δεκανίκια» καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας της.

(*): Αν το κόστος της μελέτης υπερβαίνει τα 20.000 €, τότε η Περιφέρεια θα πρέπει να αναζητήσει συγχρηματοδότες ή χορηγούς που θα καλύπτουν το επιπλέον κόστος. Αν δεν βρεθούν τέτοιοι, τότε το εγχείρημα σταματάει. Βλ. και παρακάτω στο σημείο 3).

3. Η Επιτροπή ενημερώνει, αναζητά και συζητά με τους ιδιώτες επιχειρηματίες της περιοχής, ενδιαφερόμενους να συμμετέχουν στην ως άνω Σύμπραξη. Εφόσον βρεθούν αυτοί, είναι απαραίτητη ανάλογη με αυτή του Περιφερειακού Συμβουλίου δέσμευσή τους, ώστε να καλυφθεί το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο των 100.000 € (Εάν τα ευθύς εξ αρχής αναγκαία έργα απαιτούν και άλλα κεφάλαια πέραν των 100.000 €, τότε η Περιφέρεια και ιδιώτες συμμέτοχοι γνωρίζουν εξ αρχής τις απαιτήσεις στις οποίες οφείλουν να ανταποκριθούν). Είναι αυτονόητο ότι, εάν δεν εξευρεθούν ενδιαφερόμενοι για συμμετοχή στη Σύμπραξη ιδιώτες, τότε ολόκληρη η πρωτοβουλία εκ μέρους της Περιφέρειας σταματάει στο σημείο αυτό χωρίς καμία άλλη συνέχεια.

4. Σύνταξη καταστατικού και σύσταση της εταιρείας Το Καταστατικό ψηφίζεται από τους εταίρους της Αναπτυξιακής Σύμπραξης και εκλέγονται τα όργανα διοίκησης

5. Καταβολή του αρχικού μετοχικού κεφαλαίου, έναρξη λειτουργίας της εταιρείας και έναρξη υλοποίησης των πρώτων δράσεων ή και έργων με βάση το Επιχειρηματικό Σχέδιο της Σύμπραξης.

Σκοποί της Εταιρείας
• Συγκέντρωση και επεξεργασία των αποβλήτων των ελαιοτριβείων και διάθεση του τελικού προϊόντος
• Συνεργασία με φορείς (Πανεπιστήμια, επιμελητήρια, οργανισμούς κλπ) για την από κοινού προώθηση των κοινών στόχων και προγραμμάτων
• Αξιοποίηση εθνικών και κοινοτικών πόρων και συμμετοχή της εταιρείας σε εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα μέσω κατάστρωσης, υλοποίησης και διαχείρισης κατάλληλων επιχειρησιακών πλάνων.
• Διμερείς επαφές σε εθνικό επίπεδο με αντίστοιχους φορείς και επιχειρήσεις για τη διάθεση του τελικού προϊόντος

Διοικητικό συμβούλιο
Εκλέγεται επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο με τρεις εκπροσώπους της Περιφέρειας και τέσσερεις εκπροσώπους εκ των συμμετεχόντων ιδιωτών - ένας από κάθε ελαιοπαραγωγό Δήμο(Λαμίας, Στυλίδας, Μώλου – Αγίου Κωνσταντίνου, Λοκρών).

Η Περιφέρεια έχει καθήκον να υποστηρίξει την παραγωγή της ελιάς στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας και να βοηθήσει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του τεράστιου οικονομικού και περιβαλλοντικού ζητήματος της διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων.

Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
περισσότερα...