πηγή: tvxs.gr
Την Μ. Πέμπτη θα συζητηθεί στο Συμβούλιο των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ζήτημα της αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Σύμφωνα με ειδικούς και αλιευτικά παρατηρητήρια η αναθεώρηση της ΚΑλΠ είναι αναγκαία τόσο για την διάσωση των οικοσυστημάτων, τα οποία έχουν πληγεί σημαντικά από την παράνομη αλιεία, όσο και για την διασφάλιση όλου του αλιευτικού τομέα, που στηρίζει παρέχοντας εργασία σε 40.000 οικογένειες της Ελλάδας. Του Νίκου Μίχου
Πρωταγωνιστής στην καταστροφή
Ο κλάδος της αλιείας επηρεάζει τα υδρόβια οικοσυστήματα με διάφορες εκφάνσεις ανάλογα με την χώρα. «Στην Ιταλία υπάρχει η αλιευτική μαφία, εδώ, στην Ελλάδα, η καταστροφική αλιεία στην οποία είμαστε πρωταγωνιστές πανευρωπαϊκά», σχολιάζει η υδροβιολόγος, Αναστασία Μήλιου, συντονίστρια του Δικτύου Ocean2012 για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η καταστροφική αλιεία της Ελλάδας βρίσκει την αιτία της στο ότι το ψάρεμα δεν ελέγχεται από κάποιον αρμόδιο φορέα, ενώ χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως χημικά εργαλεία, δυναμίτης και μηχανότρατες που ψαρεύουν παράνομα προσπαθώντας να κρυφτούν από δορυφόρους. Στον κατάλογο αυτό συγκαταλέγεται και το ερασιτεχνικό ψάρεμα, σύμφωνα με τους ειδικούς, το οποίο έχει ανθίσει την τελευταία περίοδο.
Μαύρα νούμερα
Όπως δείχνουν οι μελέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 80% των ιχθυαποθεμάτων της Μεσογείου και το 47% των αποθεμάτων του Ατλαντικού καθώς 5 από τα 7 είδη της Βαλτικής έχουν υποστεί υπεραλίευση.
Στην Ελλάδα, όπως έχουν δείξει έρευνες του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας, «Αρχιπέλαγος», αλλά και τα πρακτικά δεδομένα των ψαράδων, η ψαριά έχει μειωθεί μέχρι και 80%. Το ποσοστό αυτό εμφανίζεται στα μικρά ψάρια, ενώ στα μεγαλύτερα η μείωση διαμορφώνεται στο 50%.
Ο Θοδωρής Τσιμπίδης, διευθυντής του Ινστιτούτου αναφέρει ότι στο νησί των Φούρνων η μέση ψαριά των ντόπιων είναι 30 με 40 κιλά. «Όμως, εμφανίζονται ανά διαστήματα δυο μεγάλες μηχανότρατες οι οποίες βγάζουν 600 κιλά η κάθε μία», λέει σχολιάζοντας πως με την τεχνολογική ανάπτυξη δίνεται πλέον η δυνατότητα σε κάποιους να εξαντλούν τα όρια της αλιείας.
Ανάκαμψη μέχρι το 2020
«Είμαστε τυχεροί γιατί από την έντονη δραστηριότητα δεν έχουν καταστραφεί ακόμη τα οικοσυστήματα. Αυτό σημαίνει ότι τα ψάρια ακόμη μπορούν να γεννήσουν τα χιλιάδες αυγά τους. Έτσι με μια απλή προσπάθεια ανάκαμψης θα δούμε σύντομα εξαιρετικά αποτελέσματα», εξηγεί η κ. Μήλιου.
Συνεπώς, τα αλιευτικά παρατηρητήρια προτείνουν την δημιουργία ζωνών αλιείας ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα θαλάσσια είδη να αναπαράγονται.
Όπου εφαρμόστηκαν ζώνες αλιείας και πολιτικές ανάκαμψης, όπως στην Κύπρο και στην Ιταλία, τα αποτελέσματα ήταν δραματικά. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, μέσα σε 4 χρόνια πολλαπλασιάστηκαν τα είδη από 10 έως 104 φορές.
Η άλλη εκδοχή που βλέπουν οι υδροβιολόγοι είναι η διαμόρφωση συνδιαχειριζόμενων ζωνών αλιείας, έτσι ώστε να γίνει πιο ενεργός ο ρόλος των ψαράδων στον έλεγχο και την διαφύλαξη των οικοσυστημάτων.
10.000 θέσεις εργασίας
Η Ελλάδα διαθέτει περίπου 16.000 αλιευτικά σκάφη τα οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στηρίζουν περίπου 40.000 οικογένειες. Οι ειδικοί κρούουν το καμπανάκι του κινδύνου γιατί εάν δεν αλλάξουν οι πολιτικές που θα συντηρήσουν τα οικοσυστήματα οι συνέπειες θα είναι καταστρεπτικές με απώλεια 10.000 θέσεων εργασίας στην Ελλάδα και τουλάχιστον 100.000 σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Μια ιστορική συγκυρία»
Για ιστορική συγκυρία κάνουν λόγο οι φορείς για την αλιεία αναφερόμενοι στην συζήτηση της Μ. Πέμπτης ανάμεσα στους υπουργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πιθανότητα αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Προ ημερών μάλιστα περισσότεροι από 200 φορείς και ΜΚΟ έστειλαν κοινή επιστολή προς τους αρμόδιους υπουργούς, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας υπουργός, Αθανάσιος Τσαυτάρης, ζητώντας να μην αδιαφορήσουν για το μέλλον του κλάδου.
Το Δίκτυο Ocean2012 και το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος», μάλιστα, καταγγέλλουν ότι ο Αθανάσιος Τσαυτάρης «όχι μόνο δεν στηρίζει τους στόχους μιας αειφόρου αναθεώρησης της ΚΑλΠ αλλά παράλληλα τα διάφορα αρμόδια για θέματα αλιείας υπουργεία κατά τις τελευταίες δεκαετίες στηρίζουν επανειλημμένα αποφάσεις και πολιτικές που αναπόφευκτα οδηγούν στην κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων και του αλιευτικού κλάδου. Με αυτή την στάση ο υπουργός εθελοτυφλεί απέναντι στον κίνδυνο που βρίσκεται προ των πυλών και απειλεί να γίνει η ταφόπλακα σε ένα δυνατό χαρτί της χώρας».
Η αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής με προτάσεις αειφόρου ανάκαμψης που έχουν γίνει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορέσουν σύμφωνα με τους ειδικούς να επαναφέρουν σε βιώσιμα επίπεδα τα ιχθυαποθέματα που θα εξασφαλίσουν μια ασφαλή πηγή τροφίμων για την Ε.Ε.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η αποκατάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον 3,53 εκατομμύρια τόνους ψαριάς, οι οποίοι θα είναι σε θέση να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες 155 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, ενώ θα αξίζουν 3,1 τρις ευρώ, ποσό πολλαπλάσιο από πολλές ετήσιες επιδοτήσεις της Ε.Ε. προς τα μέλη της.
«Κρίνουμε, λοιπόν, αναγκαίο να αποφασιστεί η αναθεώρηση ώστε να υπάρξει επένδυση σε μηχανισμούς ανάκαμψης της αλιείας με την ταυτόχρονη καταπολέμηση της παράνομης δραστηριότητας και να μειωθεί η αλιεία στην Ελλάδα με τον ορισμό αλιευτικών ζωνών», δηλώνει η Αναστασία Μήλιου.
Την Μ. Πέμπτη θα συζητηθεί στο Συμβούλιο των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ζήτημα της αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Σύμφωνα με ειδικούς και αλιευτικά παρατηρητήρια η αναθεώρηση της ΚΑλΠ είναι αναγκαία τόσο για την διάσωση των οικοσυστημάτων, τα οποία έχουν πληγεί σημαντικά από την παράνομη αλιεία, όσο και για την διασφάλιση όλου του αλιευτικού τομέα, που στηρίζει παρέχοντας εργασία σε 40.000 οικογένειες της Ελλάδας. Του Νίκου Μίχου
Πρωταγωνιστής στην καταστροφή
Ο κλάδος της αλιείας επηρεάζει τα υδρόβια οικοσυστήματα με διάφορες εκφάνσεις ανάλογα με την χώρα. «Στην Ιταλία υπάρχει η αλιευτική μαφία, εδώ, στην Ελλάδα, η καταστροφική αλιεία στην οποία είμαστε πρωταγωνιστές πανευρωπαϊκά», σχολιάζει η υδροβιολόγος, Αναστασία Μήλιου, συντονίστρια του Δικτύου Ocean2012 για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η καταστροφική αλιεία της Ελλάδας βρίσκει την αιτία της στο ότι το ψάρεμα δεν ελέγχεται από κάποιον αρμόδιο φορέα, ενώ χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως χημικά εργαλεία, δυναμίτης και μηχανότρατες που ψαρεύουν παράνομα προσπαθώντας να κρυφτούν από δορυφόρους. Στον κατάλογο αυτό συγκαταλέγεται και το ερασιτεχνικό ψάρεμα, σύμφωνα με τους ειδικούς, το οποίο έχει ανθίσει την τελευταία περίοδο.
Μαύρα νούμερα
Όπως δείχνουν οι μελέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 80% των ιχθυαποθεμάτων της Μεσογείου και το 47% των αποθεμάτων του Ατλαντικού καθώς 5 από τα 7 είδη της Βαλτικής έχουν υποστεί υπεραλίευση.
Στην Ελλάδα, όπως έχουν δείξει έρευνες του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας, «Αρχιπέλαγος», αλλά και τα πρακτικά δεδομένα των ψαράδων, η ψαριά έχει μειωθεί μέχρι και 80%. Το ποσοστό αυτό εμφανίζεται στα μικρά ψάρια, ενώ στα μεγαλύτερα η μείωση διαμορφώνεται στο 50%.
Ο Θοδωρής Τσιμπίδης, διευθυντής του Ινστιτούτου αναφέρει ότι στο νησί των Φούρνων η μέση ψαριά των ντόπιων είναι 30 με 40 κιλά. «Όμως, εμφανίζονται ανά διαστήματα δυο μεγάλες μηχανότρατες οι οποίες βγάζουν 600 κιλά η κάθε μία», λέει σχολιάζοντας πως με την τεχνολογική ανάπτυξη δίνεται πλέον η δυνατότητα σε κάποιους να εξαντλούν τα όρια της αλιείας.
Ανάκαμψη μέχρι το 2020
«Είμαστε τυχεροί γιατί από την έντονη δραστηριότητα δεν έχουν καταστραφεί ακόμη τα οικοσυστήματα. Αυτό σημαίνει ότι τα ψάρια ακόμη μπορούν να γεννήσουν τα χιλιάδες αυγά τους. Έτσι με μια απλή προσπάθεια ανάκαμψης θα δούμε σύντομα εξαιρετικά αποτελέσματα», εξηγεί η κ. Μήλιου.
Συνεπώς, τα αλιευτικά παρατηρητήρια προτείνουν την δημιουργία ζωνών αλιείας ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα θαλάσσια είδη να αναπαράγονται.
Όπου εφαρμόστηκαν ζώνες αλιείας και πολιτικές ανάκαμψης, όπως στην Κύπρο και στην Ιταλία, τα αποτελέσματα ήταν δραματικά. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, μέσα σε 4 χρόνια πολλαπλασιάστηκαν τα είδη από 10 έως 104 φορές.
Η άλλη εκδοχή που βλέπουν οι υδροβιολόγοι είναι η διαμόρφωση συνδιαχειριζόμενων ζωνών αλιείας, έτσι ώστε να γίνει πιο ενεργός ο ρόλος των ψαράδων στον έλεγχο και την διαφύλαξη των οικοσυστημάτων.
10.000 θέσεις εργασίας
Η Ελλάδα διαθέτει περίπου 16.000 αλιευτικά σκάφη τα οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στηρίζουν περίπου 40.000 οικογένειες. Οι ειδικοί κρούουν το καμπανάκι του κινδύνου γιατί εάν δεν αλλάξουν οι πολιτικές που θα συντηρήσουν τα οικοσυστήματα οι συνέπειες θα είναι καταστρεπτικές με απώλεια 10.000 θέσεων εργασίας στην Ελλάδα και τουλάχιστον 100.000 σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Μια ιστορική συγκυρία»
Για ιστορική συγκυρία κάνουν λόγο οι φορείς για την αλιεία αναφερόμενοι στην συζήτηση της Μ. Πέμπτης ανάμεσα στους υπουργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πιθανότητα αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Προ ημερών μάλιστα περισσότεροι από 200 φορείς και ΜΚΟ έστειλαν κοινή επιστολή προς τους αρμόδιους υπουργούς, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας υπουργός, Αθανάσιος Τσαυτάρης, ζητώντας να μην αδιαφορήσουν για το μέλλον του κλάδου.
Το Δίκτυο Ocean2012 και το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος», μάλιστα, καταγγέλλουν ότι ο Αθανάσιος Τσαυτάρης «όχι μόνο δεν στηρίζει τους στόχους μιας αειφόρου αναθεώρησης της ΚΑλΠ αλλά παράλληλα τα διάφορα αρμόδια για θέματα αλιείας υπουργεία κατά τις τελευταίες δεκαετίες στηρίζουν επανειλημμένα αποφάσεις και πολιτικές που αναπόφευκτα οδηγούν στην κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων και του αλιευτικού κλάδου. Με αυτή την στάση ο υπουργός εθελοτυφλεί απέναντι στον κίνδυνο που βρίσκεται προ των πυλών και απειλεί να γίνει η ταφόπλακα σε ένα δυνατό χαρτί της χώρας».
Η αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής με προτάσεις αειφόρου ανάκαμψης που έχουν γίνει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορέσουν σύμφωνα με τους ειδικούς να επαναφέρουν σε βιώσιμα επίπεδα τα ιχθυαποθέματα που θα εξασφαλίσουν μια ασφαλή πηγή τροφίμων για την Ε.Ε.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η αποκατάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον 3,53 εκατομμύρια τόνους ψαριάς, οι οποίοι θα είναι σε θέση να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες 155 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, ενώ θα αξίζουν 3,1 τρις ευρώ, ποσό πολλαπλάσιο από πολλές ετήσιες επιδοτήσεις της Ε.Ε. προς τα μέλη της.
«Κρίνουμε, λοιπόν, αναγκαίο να αποφασιστεί η αναθεώρηση ώστε να υπάρξει επένδυση σε μηχανισμούς ανάκαμψης της αλιείας με την ταυτόχρονη καταπολέμηση της παράνομης δραστηριότητας και να μειωθεί η αλιεία στην Ελλάδα με τον ορισμό αλιευτικών ζωνών», δηλώνει η Αναστασία Μήλιου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου